28 mei 2018

“Hoezo alimentatie, je kunt toch meer gaan werken!...

Tijdens een mediationgesprek bracht ik het onderwerp “partneralimentatie” ter sprake. De vrouw vroeg mij naar een indicatie van de hoogte van deze bijdrage. Nog voordat ik haar kon antwoorden, reageerde de man resoluut: “Hoezo alimentatie, je kunt toch meer gaan werken?!”. “Onzin!”, zei de vrouw.

Ik moest de ruziënde exen vertellen dat in wat de man zei, toch wel een kern van waarde zat. Terwijl zo’n dertig jaar geleden een werkende moeder meer uitzondering dan regel was, zie je nu zelden een fulltime huisvrouw. Daarmee is in de loop der jaren ook het denken over alimentatie veranderd. De vanzelfsprekendheid tot het betalen van partneralimentatie bestaat al langer niet meer. Dat komt ook overeen met het wetsvoorstel dat in 2015 is ingediend ten aanzien van de verkorting van de duur van het recht op partneralimentatie.

Kan een alimentatiegerechtigde verplicht worden om (meer) te gaan werken?
Nee, dat kan niet. Maar een alimentatiegerechtigde die er zelf voor kiest om niet meer te gaan werken, terwijl dit wel mogelijk is, kan deze keuze wel worden aangerekend. De rechtbank kan de alimentatiegerechtigde een fictief inkomen toerekenen, waardoor er minder of geen behoefte is aan partneralimentatie. Het gevolg is dat de ex-partner minder of geen alimentatie hoeft te betalen.

Verdiencapaciteit
Bij de vraag in hoeverre iemand in staat is inkomen te genereren, wordt gekeken naar een veelvoud aan factoren, zoals:

  • opleidingsniveau;
  • werkervaring;
  • leeftijd;
  • gezondheid;
  • zorg voor minderjarige kinderen;
  • mogelijkheid arbeidsuren uit te breiden bij de eigen werkgever;
  • beschikbare vacatures bij andere werkgevers;
  • etc.

In procedures oordeelt de rechter regelmatig dat op het moment van echtscheiding nog niet van iemand verwacht kan worden om geheel of gedeeltelijk in het eigen levensonderhoud te voorzien, maar dat verwacht mag worden dat de alimentatiegerechtigde zich ervoor inspant om dat binnen afzienbare tijd wel te doen. De alimentatiegerechtigde zal moeten gaan solliciteren of een opleiding gaan volgen om diens kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.

Acties ter bevordering van het zoeken naar een baan
Als extra eigen inkomsten direct ten koste gaan van de aanspraak op de partneralimentatie, wordt iemand minder genegen om meer te gaan werken. Ingeval ex-partners zouden overeenkomen dat slechts een deel ten koste gaat van de hoogte van de partneralimentatie en een deel niet, hebben beiden er belang bij om zo’n bepaling in het convenant op te nemen.

Wat kan de argwanende ex-partner doen indien de ander na een aantal jaren nog altijd geen baan heeft gevonden?

  • Wijs de alimentatiegerechtigde meerdere malen schriftelijk op de inspanningsverplichting om het inkomen te verruimen;
  • Vraag schriftelijk naar de sollicitatie-activiteiten;
  • Start een procedure tot wijziging van de alimentatie met als grond dat inmiddels wél van de onderhoudsgerechtigde verwacht kan worden dat die (deels) in het eigen levensonderhoud voorziet. Een alimentatieplichtige heeft het recht om periodiek te laten toetsen of de ander aan de inspanningsverplichting voldoet.

Hoe liep het bij mij aan de mediationtafel af?
Volgens de man was de vrouw in staat haar huidige dienstverband van twee dagen per week uit te breiden naar een fulltime baan. De vrouw was het daar niet mee eens. Zij gaf aan bereid te zijn op termijn haar uren uit te breiden, maar pas als het weer beter zou gaan met de kinderen en wanneer de kinderen allemaal op de middelbare school zouden zitten. De man vond deze toezegging niet voldoende concreet.

Samen kwamen ze uiteindelijk overeen dat een dienstverband van vier dagen per week niet zodanig omvangrijk en belastend zou zijn dat de kinderen daarvan nadeel zouden ondervinden. De hoogte van de partneralimentatie zou in drie stappen naar beneden worden afgebouwd. De (ex)echtgenoten hebben een bedrag afgesproken dat de vrouw elke maand minimaal nodig heeft. De man zal het eigen inkomen van de vrouw aanvullen tot aan het overeengekomen bedrag. Na de echtscheiding gaan de (ex)echtgenoten uit van eigen inkomen van de vrouw op basis van een inkomen van twee dagen per week, na één jaar na de scheiding op basis van drie dagen per week, en na vier jaar na de scheiding op basis van vier dagen per week.

Fijn dat ze er alsnog samen uitkwamen en hen een gang naar de rechtbank bespaard bleef.

Wil je ook meer informatie over mediation, aarzel dan niet om eens langs te komen voor een vrijblijvend en kosteloos gesprek.