We hebben al vaker geblogd over het benodigde toestemmingsformulier (te downloaden via: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/formulieren/2014/02/06/formulier-toestemming-reizen-met-minderjarige-naar-het-buitenland) als je als volwassene met je minderjarig kind (jonger dan 18 jaar) naar het buitenland wil en gaat reizen zonder de andere gezaghebbende ouder. De meeste mensen zijn zich daarvan inmiddels wel bewust.

Toen ik echter laatst door de douane ging met mijn hele gezin (man en kinderen) werd mij voor het eerst in elf jaar gevraagd hoe ik kon bewijzen dat ik de moeder ben van de kinderen. Ik draag immers niet dezelfde achternaam als mijn echtgenoot en de kinderen. Bij die vraag had ik niet eerder stilgestaan. Ik had natuurlijk geen geboorte-akte of uittreksel uit het gezagsregister bij me, net zo min als de andere moeders in de rij achter me. Het was gelukkig geen probleem, maar er werd door de douanier wel op aangedrongen om de volgende keer de juiste papieren mee te nemen.

Ik begrijp de achterliggende gedachte, namelijk dat zoveel mogelijk maatregelen moeten worden getroffen om kinderontvoering tegen te gaan. Als ik niet de moeder zou zijn geweest, maar de nieuwe liefde van vader die zich voordoet als de moeder van de kinderen, dan zou vader met de kinderen zonder nader onderzoek naar het buitenland kunnen vertrekken. Gelukkig kneep de douanier een oogje dicht en bleef het bij een waarschuwing. Zul je net zien, mis je de vlucht niet door stakingen of oponthoud bij de beveiliging, maar door bij het huwelijk niet de achternaam van je partner aan te nemen. Dat is dus nog een voordeel van het kiezen van een dubbele achternaam voor je kinderen, hetgeen per 1 januari 2024 mogelijk is. Zie daarvoor onze vorige blog: https://www.kehrens-snoeks.nl/post.php?s=2023-03-25-krijgen-jouw-kinderen-ook-een-dubbele-achternaam.

Voor de dame achter me in de rij leverde de hele discussie met de douanier een nog vurigere hoop op een aanzoek op…hetgeen er ook kwam :) Eind goed, al goed!